خواص زردچوبه برای قلب

مقدمه

برخی افراد زردچوبه را زعفران هندی یا ادویۀ طلایی می نامند ، زردچوبه یک گیاهی بومی نواحی شرقی شبه قاره هند و حاره جنوبی است که آب و هوای گرمسیری و مرطوب برای رشد و نمو آن مناسب است و در قدیم به علت رنگ زرد و درخشانی که دارد برای رنگرزی پارچه های ابریشمی و پنبه ها استفاده می شد.

ادویه زردچوبه از ریشه یا ساقه زیر زمینی(ریزوم) گیاه زردچوبه گرفته می شود که با آسیاب کردن آن مورد استفاده قرار می گیرد و این ماده یکی از اجزای مهم پودر کاری برای مصرف در غذا های تند است. زردچوبه یک ادویه ای است که باعث خوش رنگ کردن و خوشمزگی غذا ها می شود.

زردچوبه برای هزاران سال است که به عنوان ادویه در غذا ها و یک داروی گیاهی در هند مورد استفاده قرار می گیرد و سرشار از کورکومینویدها است.زردچوبه در ایران کشت نمی شود و جزء محصولات وارداتی است.

براساس پایگاه داده های ملی تغذیه امریکا یک قاشق غذاخوری زردچوبه دارای 29 کالری ،0.9 گرم پروتئین ، 0.3 گرم چربی ، 6.3 گرم کربوهیدرات ،2 گرم فیبر و 0.3 گرم قند است.

در ضمن یک قاشق چای خوری زردچوبه 26% از نیاز روزانه انسان به منگنز ،16% به آهن ،5% به پتاسیم و 3% به ویتامین ها را تأمین می کند.

کورکومین یک ماده ای فعال در زردچوبه است که مسئول مزۀ تلخی و تندی زردچوبه است.

خواص دارویی و درمانی زردچوبه

زردچوبه خواص دارویی و درمانی زیادی چون رفع التهابات مفاصل ، پیشگیری از آلزایمر ،درمان بیماریهای قلبی ، سرطان و دیابت نوع دو ، خواص ضد باکتریایی و ضدعفونی کنندگی را دارد.

زردچوبه را دوست قلب می نامند چون با کاهش التهاب ، استرس و دادن آرامش به فرد در سلامت قلبی و جلوگیری از سکته های مغزی و قلبی موثر است.

زردچوبه یکی از ادویه های معروف غذاهای هندی است که از آن در درمان جوش و آکنه گرفته تا علاج سلول های سرطانی و ضد افسردگی استفاده می شود و علاقه مندان زیادی را از سراسر جهان به خود جلب کرده است.

از دیدگاه طب سنتی این ادویه طبعی گرم و خشک دارد و در رفع انسداد کبد و گرفتگی ها مفید است.

برسی های جدید نشان می دهد که زردچوبه و مکمل های غذایی آن می تواند در درمان بیماری آرتریت و پوکی استخوان موثر باشد.چون داروهایی که امروز برای رفع امراض آرتریت و التهابات استخوانی مصرف می شوند دارای عوارض هستند پزشکان و پژوهشگران در پی آن می باشند که از بین گیاهان دارویی ،ماده ای جایگزین را پیدا کنند تا مشکل جانبی برای بیمار ایجاد نشود.

ماده ای در زردچوبه وجود دارد که نام آن کورکومین است که از ریشۀ گیاه زردچوبه گرفته می شود و زردی زردچوبه هم به خاطر این ماده است و بیشتر خواص دارویی و درمانی زردچوبه از این ماده نشأت می گیرد.

این ماده 3% از زردچوبه را تشکیل می دهد و در چربی ها حل می شود و چه بهتر که همراه غذاهای پرچرب ، زردچوبه مصرف شود و چون کورکومین به سختی در خون جذب می گردد خوردن زردچوبه با فلفل که پیپیرین دارد در جذب آن کمک زیادی می کند.

کورکومین خاصیت ضد لخته شدن پلاکت های خون را دارد و باعث می شود که از انسداد شریان های خونی ممانعت شود و در ضمن یک آنتی اکسیدان است و از بروز سرطان ها هم پیشگیری می کند و در کاهش کلسترول مضر بدن(LDL) هم خیلی مفید است.

همانطوریکه می دانید که بیماریهای قلبی عامل اول مرگ و میر انسان در جهان است و جای تعجبی ندارد که این بیماریها پیچیدگی زیادی دارند و عوامل زیادی روی آنها موثر است و زردچوبه ماده ای است که در معکوس کردن پیشرفت فرایند بیماریهای قلبی مفید است.

کورکومین چیست؟

کورکومین ماده ای است که در قلب باعث بهبودی عملکرد لایه درون رگی( اندوتلیوم) رگهای خونی می شود که در واقع لایه نازکی از سلول ها است که درون رگهای خونی و لنفاوی را پوشش می دهد. اگر این لایه های پوششی صحیح کار نکنند باعث ناتوانایی کنترل فشار و انعقاد خون در رگها می شود.ترکیبات کورکومین باعث کاهش فشار خون در انسان می شوند.

مصرف یک قاشق چای خوری زردچوبه در روز را برابر اثر 60 دقیقه تمرینات ورزشی می دانند و تحقیقات ثابت کرده است که زردچوبه کار بالا رفتن 70 تا 75 % ضربان قلب را در حین فعالیت بدنی و ورزشی در مدت زمان مذکور را انجام می دهد.

در ضمن زردچوبه با داشتن خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی خود خطر ابتلاء به بیماریهای قلبی را کاهش می دهد و برای بیمارانی که جراحی قلب کردند استفاده از پودر زردچوبه مفید است و خطر حملۀ قلبی را در آنها کاهش می دهد.

زردچوبه به سوخت و ساز چربی های بدن و وزن کمک زیادی می کند و در نتیجه از تشکیل چربی دور قلب می کاهد.افزایش زردچوبه به رژیم غذایی بیماران قلبی مفید است و باعث می شود که التهابات قلبی آنها کاسته شود.

حدود 70 فرآورده دارویی از زردچوبه تهیه می شود که بیشتر آنها مربوط به رفع مشکلات صفرا و صفراآور است.

البته ورزش و فعالیت بدنی خیلی برای سلامتی انسان مفید است و به همراه تغذیۀ هر ماده مفیدی چون زردچوبه اهمیت دارد و هیچ جایگزینی برای تمرینات ورزشی وجود ندارد.

مقدار مصرف زردچوبه و محدودیت های آن برای انسان

معمولاً 3 میلیگرم زردچوبه را برای هر کیلو گرم وزن انسان در روز تجویز می کنند یعنی برای یک فرد 90 کیلویی 270 میلیگرم است.البته برای مصرف مقادیر بالاتر از این حد هم تا حال ضرر و مشکلی دیده نشده است.

در مواردی هم برای بعضی از بیماریها چون سنگ کیسه صفرا و زخم معده هشدار می دهند که نباید زردچوبه بیش از حد مصرف شود و استفاده روزانه از زردچوبه را  تا 10 گرم هم توصیه می کنند.

و حتی برای بیمارانی که جراحی قلب کردند با وجود اینکه مصرف زردچوبه خیلی مفید است ولی استفاده زیاد از حد آن هم عواقب منفی دارد.البته می گویند که خوردن لیمو ترش به همراه زردچوبه مضرات آن را کاهش می دهد.

و یا برای بیمارانی که عمل جراحی دارند یک هفته قبل از عمل ضروری است که از زردچوبه خیلی کم استفاده کنند چون یک خواص ضد انعقادی دارد و برای بیمار خطرناک است.

روش مصرف زردچوبه در وعده های غذایی

• زردچوبه را روی سالاد ، آبگوشت و سوپ ها می ریزند و می خورند.
• زرچوبه را به صورت چای گیاهی و یا همراه با شیر مصرف می کنند.
• زردچوبه را در بعضی از خورشت ها می ریزند و یا با مواد پروتئینی مصرف می کنند.
• زرد چوبه را به صورت کپسول ژلاتینی 500 میلیگرمی هم مصرف می کنند که دوز مصرف یک گرم کورکومین در روز رعایت می شود.

شرایط نگهداری زرد چوبه

معمولاً زردچوبه را به صورت پودر در می آورند و در ظروف آلومنیومی و شیشه های رنگی(قهوه ای) با درب کاملاً بسته در جای خنک نگهداری می کنند چون زرد چوبه دارای رایحۀ معطر است و نداشتن این بوی خوب نشانۀ ماندگی و کهنه شدن زرد چوبه است که استفاده از آن توصیه نمی شود.

اسانس زردچوبه به مرور زمان و در اثر حرارت کاسته می شود و خاصیت خود را از دست می دهد.

ریشه و ریزوم زردچوبه برای نگهداری مناسب تر است چون در برابر حرارت مقاوم تر و ماندگاری آن بهتر صورت می گیرد.